Geen plastic in de zee, dat is onze missie!
Tijdens voorstellingen, via communicatie op parkborden en op social media maken wij de bezoeker bewust van de gevaren in de zee. In het Dolfinarium ontdek je hoe dolfijnen in de natuur leven, maar tegenwoordig brengt de natuur ook grote gevaren met zich mee: de dieren eten namelijk plastic op en raken regelmatig verstrikt in plastic en visnetten.
Goede doelen als Plastic Soup Foundation doen belangrijk werk om het plastic in de zee te verminderen, en het bewustzijn bij de consument daarover te vergroten. Daarvoor voeren zij gesprekken met industrie en overheid en is educatie op scholen een speerpunt. Het Dolfinarium heeft een kennispartnership met Plastic Soup Foundation. Vanuit dit partnership brengt het Dolfinarium kennis aan haar bezoekers over de nadelige gevolgen van plastic voor mens, dier en milieu.
De samenwerking tussen Plastic Soup Foundation en het Dolfinarium is erop gericht om informatie over plasticsoep aan de bezoeker over te brengen. Plastic Soup Foundation ondersteunt het Dolfinarium om de inzichten zo goed mogelijk aan het publiek over te brengen
De gevolgen van plasticsoep voor zee(zoog)dieren:
Inslikken
De ene diersoort is kwetsbaarder dan de andere voor het inslikken van plastic. Al dat plastic kan ertoe leiden dat ze minder gaan eten omdat ze geen hongergevoel meer hebben. Of hun maag raakt ervan geblokkeerd. Meestal kan niet achterhaald worden waar het ingeslikte plastic oorspronkelijk vandaan komt, maar soms is dat wel duidelijk. In 2012 werd een dode mannetjespotvis aangetroffen op een strand in Spanje in een regio waar veel groenten en fruit gekweekt wordt. Deze regio exporteert ook naar onze supermarkten. Van al het plastic in het kadaver konden wel 26 stukken direct gerelateerd worden aan die landbouwactiviteiten. Hieronder waren plastic plantenpotjes en 30 m2 afdekplastic.
Verstrikken
Als dolfijnen, of andere zeezoogdieren zoals zeehonden en walvissen, gevangen raken in de scherpe nylon draden van visnetten, dan riskeren ze het om hun vinnen of staart te verliezen. Zo diep kunnen die draden dus in het vlees snijden! Verstrikking kan nog allerlei andere gruwelijke gevolgen hebben, zoals uithongering en het ontstaan van ontstekingen of vergroeiingen. In al deze gevallen wordt een dier minder vitaal. Dat betekent dat het dier minder energie heeft, minder goed voedsel kan vinden of minder nageslacht krijgt. En dan is er nog de kans dat ze door verzwakking eerder slachtoffer woorden van roofdieren die op zoek zijn naar een gemakkelijke prooi…
Micro- en nanoplastics
Hoe kleiner de deeltjes plastic in water, des te groter de kans dat meerdere soorten zeedieren ze inslikken of binnenkrijgen. Weekdieren, zoals mosselen en oesters, filteren zeewater en krijgen daarbij microplastics binnen. Schelpdieren staan regelmatig bij de mens op het menu. Als je vis eet, is de kans klein dat je microplastics binnenkrijgt. De organen waar ze in kunnen zitten, worden namelijk altijd verwijderd. Bij schelpdieren is dat niet het geval. Zo krijg je met het eten van bijvoorbeeld mosselen altijd microplastics binnen. Het overgrote deel hiervan verlaat het lichaam weer via je ontlasting, maar de allerkleinste deeltjes verspreiden zich misschien toch door het lichaam. Wat het mogelijke effect daarvan is, is nog grotendeels onbekend.
Chemicaliën
Organische gifstoffen hechten zich aan plastic, zoals een magneet ijzer aantrekt. Met het plastic dat een dier binnenkrijgt, komen die gifstoffen ook in het lichaam van dat dier terecht. Deze stoffen kunnen zich ophopen in het weefsel. Ook ziekteverwekkende bacteriën kunnen zich aan plastic hechten. Dit vormt weer een ander gevaar. Via drijvend plastic kunnen de ziektekiemen zich over grote afstanden verspreiden. Hierdoor kunnen dieren, die anders nooit met de ziektekiemen in aanraking gekomen zouden zijn, tóch geïnfecteerd raken.
De gevolgen van plasticsoup voor de gezondheid van de mens
Wat voor effect hebben microplastics nu werkelijk voor ons lichaam? Hoe gevaarlijk zijn ze precies? Wat zijn de gevolgen voor onze gezondheid van de chemische toevoegingen van plastic productie op de langere termijn? De eerste onderzoeken hiervoor zijn afgelopen jaren gestart.
