De pacifische walrus
In het Dolfinarium leeft de Pacifische walrus. Het is een van de twee ondersoorten walrussen – de andere ondersoort is de Atlantische walrus.
Walrussen
In de educatieve voorstelling de Grote Snorrr wordt het leven van de Pacifische walrus toegelicht. Je ziet met eigen ogen hoe zwaar en log de walrussen zijn en dat ze hele lange snorharen hebben. Dat zijn functies die heel goed van pas komen in het stukje oceaan waarin ze leven. Lees maar mee!
De naam van onze walrussen-ondersoort, de Pacifische walrus (Odobenus rosmarus divergens), verklapt al dat hij leeft in de Pacifische Oceaan, ook wel de Grote of Stille Oceaan. Hij komt hier voor rondom de noordelijke poolcirkel, vooral bij Alaska en Rusland. En nee, ze komen niet aan hun naam doordat ze in Rusland op de wal liggen! Hun naam betekent ‘walvispaard’. In het wild kom je ze tegen op ijsschotsen en stranden, maar ze brengen vooral veel tijd door in het water.
Walrussen eten voornamelijk schelpdieren, maar ook stekelhuidigen, schaaldieren en slakken, en die zoeken ze meestal op de bodem van de zee met hun gevoelige snorharen. Ze zuigen de zachte delen eruit en laten de schaal of schelp achter. Ze eten ook graag vissen, áls ze die te pakken kunnen krijgen, tenminste. Volwassen walrussen worden omdat ze zo groot en sterk zijn niet veel bejaagd, maar jonge walrussen moeten uitkijken voor orka’s en ijsberen.
Walrussen zijn sociale dieren die in grote groepen reizen en rusten. Soms komen grote kuddes walrussen van wel duizenden dieren bij elkaar om te zonnebaden, te rusten of te paren. Tijdens het paarseizoen, van januari tot maart, kunnen de mannetjes nogal agressief zijn naar elkaar. En met hun enorme slagtanden is dat nogal een imposant gezicht! Daar wil je geen ruzie mee krijgen…
Na de paartijd duurt het zo’n zestien maanden voor het jong geboren wordt. Ze zijn dus meer dan een jaar zwanger! En hoewel walrus ‘walvispaard’ betekent, noemen we jonge walrussen een kalf. Gek, hè! Zo’n kalf weegt bij de geboorte maar liefst vijftig kilo en blijft de eerste twee jaar bij zijn moeder om melk te drinken.
Walrussen in het Dolfinarium
Op de Walrussenwal en bij de glaswand in Onder Odiezee ga je de bijzondere walrussen met eigen ogen zien. In de educatieve voorstelling de Grote Snorrr nemen de verzorgers je mee in de wereld van de walrussen en vertellen ze over de dieren en hun gedrag. Wil je de walrus echt van heel dichtbij zien? Daal dan af van de trappen naar de ruimte Onder Odiezee, waar je oog in oog met walrussen zult staan en van dichtbij ziet hoe hij zijn voedsel oppeuzelt.
Walrussen hebben kenmerkende slagtanden die wel een meter lang kunnen worden! Deze slagtanden gebruiken ze om zich uit het water te hijsen en om ijs te breken. De mannetjes gebruiken ze ook om hun harem te beschermen – daarom zijn hun slagtanden vaak nóg groter dan die van de vrouwtjes. Een ander duidelijk verschil tussen een mannetje of vrouwtje is het gewicht. Een vrouwtjes walrus weegt tussen de 800 en 1000 kg, terwijl een mannetje wel tussen de 1400 en 1900 kg weegt.
Walrussen hebben een dikke blubberlaag die ze warm houdt in het koude water. Ook hebben ze een grote snor, met wel vijfhonderd gevoelige snorharen die wel dertig centimeter lang kunnen worden. Die gebruiken ze om hun voedsel mee te vinden – zo voelen ze zelfs het verschil tussen een steentje en een mossel.
