Feiten en fabels over de dieren op het Dolfinarium

Het Dolfinarium bestaat al sinds 1965. In al die jaren is er veel kennis opgebouwd over onze eigen zee(zoog)dieren én de zee(zoog)dieren in de natuur. Bijvoorbeeld door het observeren van het dagelijkse gedrag en de gezondheid van de dieren, of het doen van onderzoek.

Er wordt veel gesproken over de dieren in het Dolfinarium. Daarom willen wij feiten van fabels onderscheiden. Hieronder zetten wij de informatie over het dierenwelzijn, de leefomgeving en herkomst van de dieren in het Dolfinarium op een rijtje.

Dierenwelzijn

Hebben de dieren het goed in het Dolfinarium en hoe kun je het dierenwelzijnsniveau van de dieren in het Dolfinarium bepalen?

Bij het beantwoorden van deze vraag is het belangrijk om vanuit het oogpunt van het dier te kijken. Het ‘welzijn’ van zeezoogdieren, wordt o.a. bepaald door:

  • de aanwezigheid van voldoende voedsel;
  • de afwezigheid van bedreigingen;
  • het leven in groepen waarbij zeezoogdieren sociaal, dus ook met elkaar bezig zijn.

In het Dolfinarium zijn alle bovenstaande punten van toepassing en we kunnen dan ook stellen dat de dieren op het Dolfinarium in goede omstandigheden leven waarbij hun welzijn is gewaarborgd.

We baseren deze conclusie op het feit dat wij al meer dan 50 jaar gespecialiseerd zijn in de zorg voor onze zeezoogdieren. Vele gedragingen die de dieren in de natuur vertonen (soort eigen gedrag), vertonen ze dan ook bij ons. Wanneer de dieren soms afwijkend gedrag vertonen, wordt dit snel opgemerkt door ons professionele team van dierenartsen en dierenverzorgers.

Het Dolfinarium toetst aan dierenwelzijnscriteria uit dierenwelzijnsstudies* of dieren geen afwijkend gedrag vertonen (t.a.v. spelen, voortplanting en verrijking). Meer informatie is te vinden op de link van de welzijnsstudie van Isabella Clegg. Door middel van dagelijkse gezondheidschecks worden de dieren daarnaast ook continue nauwlettend in de gaten gehouden. De dierverzorgers herkennen het gedrag van de dieren, waardoor preventief ingesprongen kan worden op eventuele ziektes.

Het dierenwelzijnsniveau bij het Dolfinarium wordt door de overheid bij inspecties iedere keer op een hoog niveau gewaardeerd.

Waarom trainen jullie de dieren?

De zee(zoog)dieren in het Dolfinarium worden getraind ten behoeve van vier belangrijke redenen:

  1. Fysieke en mentale stimulans (verrijking)
  2. Betere verzorging van de dieren (medische training)
  3. Educatie aan de bezoekers
  4. Onderzoek

In het Dolfinarium hoeven de dieren niet te jagen op hun voedsel. De tijd die ze daar in de natuur mee kwijt zijn moeten we dus op een andere manier invullen. Het is daarom noodzakelijk om de dieren fysiek en mentaal uit te dagen.

Iedere dag krijgen de dieren een zeer gevarieerd programma aangeboden, waarbij er allerlei verschillende trainingen aan bod komen:

  • Gezondheidstraining;
  • Educatieve presentaties voor publiek;
  • Water training met de verzorgers in het water;
  • Fysieke training zoals natuurlijke sprongen;
  • Training voor onderzoek.
  • Verrijking of speelsessies.

De dierenverzorgers kijken naar gedragingen, die de dieren in de natuur vertonen en proberen diezelfde gedragingen aan te leren aan onze dieren. Bij het aanleren van nieuwe gedragingen werken we met een trainingsmethode die heet ‘Positieve versterking’. Als de gedraging goed is, wordt er een positieve stimulans in hun omgeving gebracht. Dit kan een primaire beloning zijn, zoals vis, of dit kan een secundaire beloning zijn zoals aandacht van de verzorgers in de vorm van streling, klappen, juichen, of favoriete speeltjes voor de dieren, of het geven van ijsklontjes. Dit aangeleerde soorteigen gedrag wordt ook vertoond tijdens de verschillende educatieve voorstellingen, zodat de bezoekers iets bijleren over de soort in het wild.

De dieren krijgen ook oefeningen, waardoor het makkelijker wordt om hen te verzorgen. Dit heet medische training of in het Engels ‘Husbandry’. Een voorbeeld van medische training is bijvoorbeeld de weegpositie. De dieren worden geleerd om op een grote weegschaal te gaan liggen. Daarnaast kunnen we bijvoorbeeld vrijwillig bloed afnemen om te zien of ze gezond zijn. De medische trainingen zijn vooral bedoeld om de gezondheid van de dieren goed te kunnen opvolgen zonder dat we de dieren op een stressvolle manier te hoeven vangen.

De verzorgers hebben daarbij één hoofddoelstelling: geen enkele dag mag hetzelfde zijn. Het gaat om een zo’n afwisselend mogelijk programma voor de dieren.

Wordt de voeding van de dieren bepaald afhankelijk van hun inzet tijdens de voorstelling?

De dieren krijgen altijd te eten. Het dieet van onze dieren is dus niet afhankelijk van hun inzet tijdens trainingen of presentaties, maar van een normaal, gezond lichaamsgewicht (BMI). Een groot deel van de dieren wordt één keer per week vrijwillig gewogen, sommige dieren worden niet gewogen. Hier wordt wekelijks een optische conditiecheck gedaan waarbij wordt gekeken naar de eetlust en het gedrag van het dier. Door deze controles kunnen we het dieet van de verschillende dieren zeer nauwgezet bepalen.

Het kan zijn dat een deel van de dagelijkse voeding wordt ingezet om natuurlijk gedrag te stimuleren, zoals bijvoorbeeld door middel van foerageerverrijking. In dat geval wordt de situatie in de natuur nagebootst, zodat het dier zelf op zoek gaat naar voedsel.

Daarnaast bestaat een beloning niet alleen uit voedsel, maar ook uit aandacht van de dierenverzorger, het contact met de verzorger en in vorm van bv favoriete speeltjes van de dieren. De dieren krijgen die verschillende soorten van beloningen nadat ze iets goed gedaan hebben. We versterken alleen positief gedrag tijdens een training, incorrect gedrag proberen we om te zetten in iets positiefs. Wanneer een dier niet mee wil werken aan een training of voorstelling wordt het dier niet als incorrect behandeld. De verzorger zal de aandacht en het visdieet in een andere vorm aanbieden. De dieren worden nooit en onder geen enkele voorwaarde gestraft. Deze manier van training wordt ook wel ‘Positieve versterking’ genoemd. Op die manier lukt het ons altijd om de dieren enthousiast te krijgen om met ons samen te werken.

Klopt het dat dolfijnen in gevangenschap korter leven?

Wetenschappelijke studies tonen aan dat dolfijnen onder menselijke zorg ouder worden dan in de natuur. In het wild worden dolfijnen gemiddeld 17 jaar oud. Factoren als overbevissing, vervuiling van de zee, en geluidsvervuiling zijn oorzaak van de lagere leeftijd van dieren in de natuur. Uitzonderingen zijn er altijd: de oudst gekende levende dolfijn ooit in het wild was 69 jaar.

Dolfijn Honey is met haar 56 jaar de oudste dolfijn van het Dolfinarium. Ze is in 1967 geboren en is nog altijd fit en actief, net als dolfijn Prince van 49 jaar.

De laatste studies tonen aan dat dolfijnen in het wild niet per definitie langer leven dan in gevangenschap. Bij dit soort vergelijkingen wordt er vaak gebruik gemaakt van de mediane leeftijd. Dit wil zeggen de leeftijd waarop er net zoveel dieren leven die ouder en jonger zijn. De data voor de studies uit het wild komen voornamelijk van de zogenaamde residentie groepen, waaronder Sarasota Bay voor de kust van Amerika. De mediane leeftijd vanaf 1 jaar voor deze groep is 17,4 jaar. Terwijl de mediane leeftijd vanaf 1 jaar voor dolfijnen in dierentuinen in Amerika 35 jaar is.

 

Hoelang overleven dolfijnen kalfjes na hun geboorte in de natuur?

Eén op de twee pasgeboren dolfijnenkalfjes in de natuur haalt het einde van hun eerste levensjaar niet. Er sterven veel jonge, wilde dolfijnen tijdens de eerste twee jaar van hun leven, net als andere jonge dieren die in het wild leven. Jonge dieren zijn erg gevoelig voor ziektes, natuurlijke vijanden en natuurrampen.

Studies van dode, aangespoelde dolfijnen in de Indian River in Amerika tonen aan dat 38% sterft voordat ze de leeftijd van 2 jaar bereiken en dat 64% overlijdt voordat ze de leeftijd van 10 jaar bereiken. In het Dolfinarium is het laatste dolfijnenkalfje ‘James’ geboren in 2017.

Waarom krijgen de dieren in het Dolfinarium geen levende vis?

Het is wettelijk niet toegestaan om de dieren een levende prooi te geven. Alle vissoorten die wij onze dieren voeren zijn op een duurzame manier gevangen. Van elke batch vis worden er analyses afgenomen die de vochtgehalte en de calorische waarde weergeven. Ook de verontreinigende waarde wordt bepaald. Op deze manier weten wij precies wat onze dieren binnenkrijgen. Indien beide waardes niet kloppen, wordt de vis niet aan de dieren gevoederd.

Leefomgeving

Wat is het leefgebied van een dolfijn?

 Dolfijnen leven in verschillende leefgebieden

  • Aan de kust in residentiegroepen;
  • In migrerende groepen op open zee.

Het zwemmen in de natuur is vooral gerelateerd aan het zoeken naar voedsel, socialisatie, vluchten voor natuurlijke vijanden of bedreigingen veroorzaakt door de mens. Het leefgebied hangt af van:

  • De beschikbaarheid van voedsel
  • De afwezigheid van vijanden
  • De aanwezigheid van geschikte voortplantingskandidaten

Indien er aan bovenstaande criteria wordt voldaan is er voor de groep dolfijnen geen reden om van leefgebied te veranderen en daarvoor grotere afstanden in zee af te leggen.

Hoe zit het met de leefgebieden voor dolfijnen in het Dolfinarium?

In het Dolfinarium leven dolfijnen in twee verschillende en onafhankelijke gebieden. De kenmerken per gebied volgen hieronder.

DolfijndoMijn

  • Hier leeft een groep met mannelijke tuimelaar dolfijnen;
  • In het DolfijndoMijn zit zo’n 3 miljoen liter kunstmatig zeewater;
  • Bezoekers hebben toegang bij dolfijnenvoorstelling en de dolfijnenpanorama aan de achterzijde;
  • Het gebied van de voorstelling, de achterzijde, en het gedeelte daartussen behoren tot het totale leefgebied; De dieren zijn het grootste gedeelte van de dag in de drie bassins, tezamen in een sociale groep.

dolfijndomijn

Dolfijnendelta (Odiezee)

  • Hier leeft een gemengde groep tuimelaar dolfijnen; voornamelijk de jonge en oudere dolfijnen;
  • In de OnderOdiezee zit zo’n 13 miljoen liter semi-natuurlijk zeewater;
  • Bezoekers hebben overal toegang en kunnen het hele leefgebied bewonderen.

dolfijnendelta

Hebben de dolfijnen voldoende ruimte in het Dolfinarium?

Het besloten leefgebied van de dolfijnen in het Dolfinarium is voor dolfijnen geen probleem zolang hun veiligheid en gezondheid gewaarborgd is. Hoewel het Dolfinarium-bassin nooit de natuurlijke habitat kan evenaren, hebben we ook in de natuur heel wat voorbeelden van tuimelaar dolfijnen die geen lange afstanden zwemmen of diep moeten duiken om te overleven. We zien dat bijvoorbeeld bij residentie- of kustdolfijnen. Deze groepen dolfijnen leven in het ondiepe gebied voor de kust, vaak met een maximale diepte van 3 tot 5 meter, en verlaten het gebied niet.

Het zwemmen in de natuur is gerelateerd aan het zoeken naar voedsel, socialisatie, vluchten voor natuurlijke vijanden of bedreigingen veroorzaakt door de mens. Een overtuigend bewijs daarvan is bijvoorbeeld de aanwezigheid van een grote groep kustdolfijnen in Sarasota Bay, die in een natuurlijke baai voor de kust van Florida in Amerika leeft. De dolfijnen verblijven daar in ondiep water, en blijven in dat leefgebied omdat deze baai zeer rijk is aan vis. Hierdoor hoeven ze geen kilometerafstanden te zwemmen om hun voedsel te zoeken. Andere groepen kustdolfijnen komen voor in Sado, Portugal en in Moray Firth, Schotland.

De aanwezigheid in een leefgebied is dus vooral gerelateerd aan de beschikbaarheid van voedsel en de afwezigheid van vijanden of bedreigingen. Tuimelaar dolfijnen zijn een zeer flexibele soort, die zich gemakkelijk kan aanpassen aan haar leefomgeving.

Hoe kunnen de dolfijnen in het Dolfinarium hun sonar gebruiken?

Dolfijnen produceren geluid, de zogenaamde sonar, dat ze naar voren uitzenden. De echo die vervolgens terugkaatst van het object voor hen, vangen ze op m.b.v. hun onderkaak. Ze gebruiken hun sonar voor het zoeken naar voedsel, ontsnappen aan natuurlijke vijanden, navigeren, het bij de groep blijven en voor de onderlinge communicatie.

Onderzoeken naar sonargebruik bij dolfijnen, zowel in het wild als in dierentuinen, hebben aangetoond dat de dieren de sterkte van hun sonar kunnen reguleren en zelfs uit- en in kunnen schakelen. In 2017 heeft het dolfinarium Boudewijn Seapark in België meegewerkt aan een wetenschappelijk onderzoek van de Universiteit van Parijs; zij hebben de sonar opgenomen* om meer te weten te komen over de communicatie tussen onze dolfijnen. Daaruit is gebleken dat de dolfijnen wel degelijk hun sonar gebruiken, onder anderen voor onderlinge communicatie.

* Lopez-Marulanda, J., Adam, O., Blanchard, T., Vallée, M., Cazau, D., Delfour, F. (2017). First results of an underwater 360° HD audio-video device for etho-acoustical studies on bottlenose dolphins (Tursiops truncatus)

 

Kunnen de dieren tegen de geluids- en lichteffecten, die het Dolfinarium in DolfijnDomijn gebruikt?

Het Dolfinarium gaat bewust om met de gevoeligheid van dolfijnen voor geluid. We houden de geluidsproductie in het bassin streng in de gaten voor alle geluiden, die onder het water doordringen. Dit geldt voornamelijk voor machines die contact hebben met de bassins, zoals pompen. Door flexibele plaatsing op rubbers wordt geluidshinder voorkomen.

Voor geluid geproduceerd in de lucht, boven het water, is er een veel kleinere gevoeligheid bij de dieren. Het meeste geluid kaatst namelijk op het wateroppervlak  terug de lucht in (iedere duiker of snorkelaar kan beamen dat het stil is onder water).

Het Dolfinarium heeft geluidsonderzoeken laten uitvoeren door een bedrijf, gespecialiseerd in akoestische onderzoeken bij zeedieren. Dolfijnen nemen op andere toonhoogtes geluid waar dan mensen. De dolfijnen ondervinden geen hinder van de voorstellingsgeluiden, zoals muziek van de voorstelling. Mensen kunnen geluidstonen horen tussen het frequentiegebied van 15 Hz tot 20.000 Hz. Bij dolfijnen ligt dit anders. Het gehoor van dolfijnen werkt vooral goed onder water. Zij produceren hoogfrequente geluiden voor hun sonar. Dolfijnen kunnen daarom vooral geluidstonen horen tussen de 75.000 Hz en 150.000 Hz, die voor de mens onhoorbaar zijn. De gehoorgevoeligheid van dolfijnen ligt dus ver boven de geluidstonen.

Herkomst dolfijnen

Waar komen de dieren uit het Dolfinarium in Harderwijk vandaan?

Het Dolfinarium heeft voor het laatst in de jaren ’80 dieren afkomstig uit het wild verkregen. De meeste dieren zijn echter in het Dolfinarium geboren. In Europese dierenparken is 70% van de dolfijnen in een park geboren. In het Dolfinarium is zelfs 89% van de tuimelaars in het Dolfinarium of in een ander dierenpark geboren.

Heeft het Dolfinarium met dolfijnen gefokt?

Het Dolfinarium heeft altijd een succesvol fokprogramma gekend. Een geboorte zorgt namelijk voor nieuwe dynamiek binnen een bestaande groep dolfijnen. De aanwezigheid van jonge dieren in een groep dolfijnen verhoogt en versterkt dus positief sociaal gedrag tussen alle dieren binnen de collectie. Het biedt de vrouwelijke dieren (de moeders, maar ook de tantes) de kans om zeer hechte sociale banden te ervaren met de nakomelingen.

Samen met andere dierenparken is er sinds het begin van het Dolfinarium gewerkt aan een zogenaamd ‘breeding-program’, of EEP. Dit is een voortplantingsprogramma van de Europese dierentuin organisatie EAZA, waarbij de coördinator van dit programma instaat voor een gezonde en genetisch gevarieerde populatie binnen alle Europese dierentuinen. Een dergelijk EEP (European Endangered Species Program) programma is ook opgezet voor vele andere diersoorten binnen de collectie van de Europese dierentuinen. Om wildvang te voorkomen, en populaties dieren in dierentuinen genetisch gezond te houden, worden er regelmatig dieren uitgewisseld tussen dierentuinen.

Waarom heeft het Dolfinarium het fokprogramma stilgelegd?

Het voortplantingsbeleid voor tuimelaar dolfijnen in Europa is in de loop van de jaren veranderd, net zoals dit ook voor andere dierentuin diersoorten regelmatig verandert. De huidige Europese populatie tuimelaar dolfijnen is vandaag de dag ‘sustainable’ voor de toekomst. Het Dolfinarium heeft voldoende dieren op het park. Door jarenlange ervaring en succes met tuimelaar dolfijnen is het overlevingspercentage van de nakomelingen hoog en de genetische variatie in de Europese dierentuinen zo goed dat verdere fok op dit moment niet nodig is. Dit sluit aan bij het EEP (European Endangered Species Program) beleid, waarin wordt geadviseerd de voortplanting in Europese dierentuinen tijdelijk stop te zetten.

Wordt er in de toekomst weer gefokt met dolfijnen?

Het Dolfinarium heeft niet de intentie om de fok met dolfijnen weer op te starten de aankomende jaren. Dit omdat er momenteel genoeg dieren in het park zitten, en wij deze ruim voldoende leefruimte willen blijven bieden.

Echter, een definitief fokverbod zal het welzijn van de huidige populatie tuimelaar dolfijnen eerder negatief beïnvloeden. Ook de Europese dierentuin organisatie EAZA is tegen een permanente fokstop voor tuimelaar dolfijnen. Net als voor andere diersoorten die in een sociale groep leven, is de geboorte van nakomelingen voor een groep tuimelaar dolfijnen essentieel voor het uiten van volledig natuurlijk gedrag. De geboorte zorgt namelijk voor een nieuwe dynamiek binnen een bestaande groep dolfijnen. Daarnaast kan langdurig gebruik van anticonceptie, veterinaire problemen veroorzaken bij de vrouwelijke dieren, die het welzijn ook negatief beïnvloeden. Wij geloven in gecontroleerde en gecoördineerde voortplantingsprogramma’s in dierentuinen, aangestuurd door de Europese dierentuin organisatie EAZA.

In het wild leven dolfijnen in complexe familiebanden. Hoe zit dat in het Dolfinarium?

Dolfijnen (in de natuur) leven in zogenaamde ‘fission-fusion’ verbanden. Dat wil zeggen dat groepssamenstellingen voortdurend wisselen qua samenstelling en grootte. Tuimelaar dolfijnen zijn sociaal, zeer flexibel en hebben een uitstekend aanpassingsvermogen.

Ook in het Dolfinarium leven complete families. Toch verhuizen er wel eens dolfijnen naar andere parken. Dit gebeurt echter op een zeer zorgvuldige manier. Daarbij is het belangrijk om te weten dat een verhuizing van een dier is niet negatief is voor een dier. Het is vaak ook een uitdaging voor de nieuweling en de groep waarin hij of zij terecht komt. Hun vertrouwde verzorgers bereiden de dieren voor op het transport. Sterker nog tijdens en na aankomst begeleiden deze verzorgers de dieren bij het verkennen en ontdekken van hun nieuwe leefomgeving en soortgenoten.

* Venn-Watson, S. K., Jensen, E. D., & Ridgway, S. H. (2011). Evaluation of population health among bottlenose dolphins (Tursiops truncatus) at the United States Navy Marine Mammal Program. Journal of the American Veterinary Medical Association, 238(3), 356-360.

Algemeen

Voldoet het Dolfinarium aan alle normen en wetgeving?

Dolfinarium heeft een dierentuinvergunning bij de Nederlandse overheid. De Rijksdienst van Ondernemend Nederland publiceert op haar pagina welke dierentuinen in Nederland een vergunning hebben. Zie https://www.rvo.nl/onderwerpen/agrarisch-ondernemen/dieren/dierenwelzijn/dierentuin. Een dierentuin krijgt een vergunning als: volgens het Besluit houders van dieren is een dierentuin een ‘permanente inrichting waar levende wilde dieren worden gehouden om gedurende ten minste 7 dagen per jaar te worden tentoongesteld aan het publiek, met uitzondering van circussen en dierenwinkels. Om een dierentuin te mogen exploiteren heeft u een vergunning nodig’. Een dierentuin behoudt haar vergunning door: periodieke controle en naleving van de vergunning van de NVWA.

Naar aanleiding van de laatste visitatie eind 2019 heeft het Dolfinarium recentelijk afspraken gemaakt met het ministerie van LNV. Naar tevredenheid van de minister is afgesproken dat het Dolfinarium zich de komende jaren inzet voor:

  • Een natuurlijker dolfijnverblijf in ‘DolfijnDomijn’ en voor de andere diersoorten grotere verblijven. Na akkoord van het ministerie is het plan dit de komende jaren door te voeren;
  • Het vervolg van een nieuwe educatieve route sinds 2020.

Daarmee hebben alle dierenvoorstellingen een educatief karakter gekregen, met als grootste educatieve voorbeeld de dolfijnenvoorstelling Oceanica. Daarnaast vertonen de dieren alleen nog maar natuurlijk gedrag, en alleen onnatuurlijk gedrag indien dit de educatieve boodschap aan de bezoeker ondersteunt.

Tenslotte is het belangrijk aan te geven dat het dierenwelzijnsniveau bij het Dolfinarium door de overheid bij inspecties iedere keer op een hoog niveau wordt gewaardeerd.

Het Dolfinarium voldoet tevens aan alle Europese eisen die beschreven worden in EU Directive 1999/22/EC on ‘the keeping of wild animals in zoo’. Het Dolfinarium is lid van de EAAM (European Association for Aquatic Mammals; www.eaam.org). Dit is een organisatie die kennis deelt onder dolfinaria, trainers, dierenartsen, onderzoekers en studenten. De EAAM legt haar leden zeer strenge richtlijnen op voor het houden van zeezoogdieren. De leden moeten voldoen aan deze regels en worden regelmatig gecontroleerd. De EAAM is de enige Europese organisatie die de belangen van zeezoogdieren behartigt. In 2017 is het Dolfinarium geïnspecteerd en is toen geaccrediteerd volgens alle richtlijnen van EAAM.

Wat doet het Dolfinarium aan educatie?

Het Dolfinarium heeft als doel om haar bezoekers kennis te laten maken met bijzondere zeezoogdieren en de gevaren van plastic soep in de zee. Door de bezoekers oog in oog te brengen met onze dieren tijdens acht educatieve voorstellingen en het ‘in het water’ programma, hopen we dat mensen direct betrokken raken met onze dieren. Zij leren veel over zeezoogdieren en de leefwijze van hun soortgenoten in het wild. Daarnaast worden zij geïnformeerd over de gevaren voor dieren in de zee, en wat zij hier in hun dagelijks leven aan kunnen doen. Op die manier hopen we dat onze bezoekers na hun bezoek aan het Dolfinarium een actieve rol zullen gaan spelen voor het behoud van de verschillende soorten in de natuur.

Ook zijn er twee educatieve ruimtes en verschillende educatiepunten op het park, met daarop informatie over de biologie en ecologie van de verschillende zeezoogdierensoorten in het wild. Tijdens onze educatieve programma’s voor scholen krijgen scholieren veel informatie over de soort en hun leefomgeving in de natuur van ons professioneel team van verzorgers.

Werkt het Dolfinarium mee aan wetenschappelijk onderzoek?

Ja, het Dolfinarium werkt regelmatig mee aan nationale en internationale onderzoeksprojecten. Zo hebben wij bijvoorbeeld meegewerkt aan onderzoeken als:

Hoe draagt het Dolfinarium bij aan natuurbehoud?

Het Dolfinarium werkt op verschillende manieren mee aan het behoud van de soort in het wild:

  1. Educatie van bezoekers; bezoekers wijzen op de kwetsbaarheid van de natuur en welke actieve rol zij zelf kunnen spelen ter bescherming van de soort in het wild;
  2. Onderzoek; het vergroten van de kennis over de soort, zodat we ze doelgerichter kunnen beschermen in de natuur;
  3. Samenwerking met EAAM; conservatie project ter bescherming van monniksrob in Mediterrane zee.
  4. Samenwerking met kennispartners Plastic Soup Foundation en financiële ondersteuning van het Arctic Marine Litter Project ten behoeve van het informeren van de bezoekers over de gevaren van plastic soep in het algemeen, alsook voor de dieren in het Noordpoolgebied.

Volg Dolfinarium
op social media!

Dolfinarium
Volgende show: 13:30 uur - Dolfijnenshow
Op dit moment: Actueel weerbeeld als pictogram 22 °C